HADITHI FUPI FUPI Na. 4: "SALMA"

HADITHI Na. 4: 

JINA  -  "SALMA"

MTUNZI : ISIHAKA  'NUKTA' KIBAO

Yalikuwa matone ya damu yakinimwagika kwenye mkono wangu mithili ya bomba la maji ambalo halijafungwa mpaka mwisho, sikuweza kuinuka kwani sikuweza kabisa kuinua miguu yangu. Kila nikiitazama na kujitahidi kuiinua naona kana kwamba miguu ile si yangu. Sikuweza kufanya chochote. Kwa mbali nikasikia watu wakipiga yowe huku wakielekea upande nilipo.

“Ajaliiiiii… njoooni huku, pia kuna watu”

Sauti ile, yasemekana ilikuwa ya ukali na ya nguvu lakini kwa upande wangu ilikuwa ni sauti yenye kufifia na kutoskika vizuri. Sikuweza hata kumjibu mwana mama yule ambaye alikuwa na nia ya kunisaidia eneo lile. Nikashkuru kwa kelele zake kwani niliishia kuona kundi la watu likinizunguka kwa idadi kuongezeka huku mie macho yangu yakiishiwa nguvu na kufumba. Nikapoteza fahamu.

Baada ya muda nafumbua macho na kuangaza kila pembe pale mahala nilipo nikagundua nimelala kwenye kitanda chenye maandishi makubwa “MSD”. Nikajiuliza katika akili yangu na kugundua niko hospitali kwani harufu za dawa na wagonjwa wengine kwenye vitanda vingine nao pia walikuwa wakinitazama. Wengine kwa mshangao, wengine kwa kutokujali na wengine waliendelea na shughuli zao.

Kitanda cha pembeni yangu nilichokuwa nimelala alikuwa amelala kijana mmoja, rika langu, nikamtazama na kumuangalia vizuri nikaona amekatwa mguu mmoja. Nikajiangalia na mie nikaona miguu bado ninayo ila siwezi kuisogeza, nikamuita na kuanza kuongea nae.

“Habari yako”

Akanijibu “safi”

Nikamuuliza “hapa ni wapi?”

Akanijibu “Hapa ni Tumaini Hospital”

Akanitazama kwa dakika kadhaa na kuniambia

“Unajua sisi binadamu tunajidai sana na kujisahau hali ya kuwa kabla hatujafa hatujaumbika, kwa maana ulivyoletwa juzi ulikuwa huna fahamu kabisa. Tukajua wewe ni safari, hutaamka. Ila ushUkuru sana, Mungu kakurudisha tena, unapaswa kumrudia kwa nguvu zako zote rafiki yangu”

Alivyonambia vile, nikajiinamia na kuvuta kumbukumbu mara ya mwisho nilikuwa wapi. Mbali na kile alichonambia, akili yangu ikawa inawaza miguu yangu tu, kwa nini siwezi kuinuka. Baada ya muda kidogo nikamuona Salma anakuja na daktari huku wakiwa na kiti cha magurudumu “Wheelchair”. Nikashtuka sana nikajisemea,

“Mungu wangu ndio nimeshakuwa kiwete? Itakuwaje? Maisha yangu yatakuwaje? Malengo yangu je?"

Yakanijia maswali mengi sana kichwani mwangu ila kabla sijaendelea na mawazo yale, Salma na Daktari wakawa wameshafika pale kitandani kwangu.

Salma alikuwa ni msichana mwenye upendo wa kweli sana, alinipenda bila ya kujali tabia yangu ya ujana kwa kupenda starehe za pombe, muziki na ulevi wangu mwingine mkubwa wa mapiki piki. Alikuwa kila siku akinisihi niache tuyajenge maisha ila sikuwa nampatiliza. Salma kwao walikuwa ni watu wenye uwezo sana wa kifedha kwani baba yake alikuwa Balozi mstaafu. Hivyo pesa haikuwa ikiwapiga chenga.

Alinifuata karibu yangu na kunisalimu,

“Habari Zaki, Umeamkaje leo?”

Nikamuitikia Salamu kiunyonge na kumwambia “Nashkuru nimeamka salama. Nina uchovu mwingi tu”

Salma aliniangalia usoni kisha akaitazama miguu yangu,  alijua nilichokuwa nakitarajia kutoka kwake kuhusu maelezo ya Daktari maana uso wangu ulikuwa na maswali yote ambayo yalijionesha bila ya kutamkwa na kinywa.

Salma aliendelea kuongea, “Zaki,nilipigiwa simu na Melanie, alikuwa karibu na tukio la ajali uliyopata na kunieleza kilichotokea na wapi ulipelekwa. Usijali, kwani nilikuwa nikikusimamia tokea juzi, na sikukata tamaa kwani nilijua utaamka ijapokuwa nilijawa na hofu juu ya hali yako. Nilimuomba sana mungu usiku kucha na namshkuru kwani dua zangu alizijibu”

Nikamtazama usoni na nikamuita “Salma, nashkuru sana kwa yote ulionifanyia, sina la kukulipa. Ila miguu yangu, siwezi kuisogeza.”

Nikamgeukia Daktari, “Dokta, miguu yangu vipi? Nitafanyaje kazi zangu, maisha yangu yatakuwaje?”

Daktari alisogea karibu na kunishika bega, kisha kunambia

“Zaki, pole sana. Ulipata ajali mbaya ya pikipiki na tunashkuru umeweza kupambana umerudi leo uko nasi tena, tumefanya uchunguzi wa awali kuhusu miguu yako. Kwa bahati daktari wetu bingwa alikuwepo jana usiku, anaehusiana na mishipa. Kwa mujibu wake anasema utakuja kutembea na kuendelea na shuguli zako kama kawaida. Ajali uliyopata imesababisha baadhi ya mishipa yako ya fahamu kuminywa na kupeleka mawasiliano hafifu kuendea hakuna kutokea kwenye uti wa mgongo kuelekea miguuni kwa sababu pingili za uti wa mgongo zimeshtuka na kusababisha hayo.

Unapaswa kutumia dawa na mazoezi ya viungo ili urudi kwenye hali yako ya kawaida. Itakuchukua muda ila utapona, ni juhudi tu, bila ya kukata tamaa.”

Kwa maneno yale, nikajisikia vibaya kwani ajali ile ilikuwa ni sababu ya mwendo kasi wangu. Hivyo nilijitakia mwenyewe, lakini maelezo yale ni kama yalikuwa kinyume kwa Salma kwani alitabasamu na kunishika mkono na kunambia.

“Zaki, daktari ametuthibitishia kuwa utatembea. Kwa hivyo kwa sasa ni dawa na mapumziko ya kutosha”

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Baada ya mwaka kupita sikuamini kama ningeweza kukunja goti mbele ya Baba Mkwe mtarajiwa huku Sheikh pembeni akitushikisha mikono na kututamkisha maneno ya kufunga ndoa baina ya mimi na Salma. Salma alinitoa mbali, nilikuwa nikimdharau, kutokumjali na kuutesa moyo wake. Ila alipigana na hali yangu mpaka nikaweza kutembea tena, alikuwa akija nyumbani kila tarehe ya mazoezi ilipokuwa ikifika na kunichukua kunipeleka hospitali na kunirudisha.

Moyo wake wa ajabu ulinitia nguvu na nikatia nia kurejea kwenye hali yangu ya kawaida. Ilikuwa kila nikimtazama sioni cha kumlipa zaidi ya nami kumzawadia moyo wangu ambao alikuwa akiulilia miaka nenda miaka rudi. Salma kwangu-kwake nilikuwa kama vile penye miti hakuna wajenzi, ila nilikuja nikalitambua hilo na kumkubali ikiwa pamoja na kumpa moyo wangu. Hivyo baada ya ndoa tuliweza kujenga familia na tukaishi vizuri pamoja na kupata mmoja.

MWISHO